معادلات تجربی دو فازی مختلفی برای تخمین افت فشار ناشی از جریان‌های دو فازی  وجود دارند که هر کدام از آنها دارای تاثیر متفاوتی بر روی مدل‌سازی چاه خواهند بود. در این مطالعه اثر چهار معادله‌ی تجربی دو فازی مختلف بر روی یک چاه تولیدی مدل‌سازی شده با ویژگی‌های مشخص بررسی شده است. ابتدا از طریق مقایسه‌ی داده‌های فشار بر حسب عمق با نمودارهای گرادیان فشار مربوط به هر یک از معادلات تجربی، بهترین معادله‌ی تجربی قابل انتخاب خواهد بود و سپس از طریق میزان‌سازی با L-factor می‌توان با همه‌ی معادلات تجربی دو فازی به حالت مطلوب رسید. برای مقایسه‌ی نتایج حاصل از این میزان‌سازی، با استفاده از آنالیز حساسیت، دبی‌های تولیدی را به ازای مقادیر مختلف برش‌های آب تولیدی و فشارهای مخزن به دست آوردیم که تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای مشاهده شد. Hagedorn and Brown، به عنوان بهترین معادله‌ی تجربی برای مدل‌سازی چاه با یک مشخصات مشخص انتخاب شد. اگرچه مدل‌سازی ناشی از معادله‌ی تجربی Beggs and Brill دارای نتایج به ظاهر بهتری بود اما به دلیل تخصیص رژیم‌های جریانی آن به حالت افقی، به عنوان حالت مطلوب قابل‌قبول نبود که این خود بیانگر این است که انتخاب معادله‌ی تجربی دو فازی نامناسب برای شبیه‌سازی می‌تواند منجر به اطلاعاتی کاملا متفاوت و نادرست شود و دارای تاثیری منفی بر روی عملکرد آینده‌ی چاه تولیدی نیز خواهد بود.