دوره 1401، شماره 204 - ( 12-1401 )
جلد 1401 شماره 204 صفحات 35-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
احمدی آرمان، آبدیده محمد. تاثیر نسبت روغن به آب بر سایش بدنه Cr13 روغن کاری شده با سیال حفاری. ماهنامه علمی اکتشاف و تولید نفت و گاز. 1401; 1401 (204) :24-35
1- گروه مهندسی نفت، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دکتری زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امیدیه، امیدیه ، ایران
2- دکتری زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امیدیه، امیدیه ، ایران
چکیده: (482 مشاهده)
این کار تاثیر نسبت روغن به آب را بر رفتار فرسایش جداره روغن کاری شده با سیال حفاری با استفاده از یک دستگاه آزمون مقاومت سایشی پین روی دیسک را مورد مطالعه قرار می دهد. نمونه های دیسک و نمونه های پین به ترتیب از فولاد Cr13 و فولاد G105 ساخته شده اند. برای مشاهده مورفولوژی سایش از پروفایل های سه بعدی ، تصاویر SEM و تصاویر مقطعی استفاده شد. تجزیه و تحلیل XRD و منحنی قطبش برای تجزیه و تحلیل مکانیزمهای سایش تحت نسبتهای مختلف روغن به آب استفاده شد. نتایج نشان داد که افزودن روغن دیزلی به سیال حفاری می‌تواند به طور قابل‌توجهی فرسایش جداره را کاهش دهد . میزان سایش و میانگین ضریب اصطکاک ابتدا با افزایش نسبت روغن آب از 0 به 3 کاهش و سپس با افزایش نسبت روغن آب از 3 به 5 افزایش می یابد. مقدار زیاد روغن از هدر رفتن حرارت اصطکاک جلوگیری می کند ، که منجر به افزایش سریع دمای سیال حفاری و بهبود قابل توجه فعالیت Cl- می شود. بنابراین ، با افزایش نسبت روغن به آب از 3 به 5 ، میزان خوردگی افزایش می یابد و فرسایش خورنده بر روند سایش غالب می شود. مکانیزم اصلی فرسایش جداره روغن کاری شده با سیال حفاری ، فرسایش خورنده است. و نوع سایش غالب ، سایش ساینده است که نسبت روغن به آب 0-2 است و سایش خوردگی زمانی که نسبت آب به آب 3-5 است. در حین حفاری ، به شرط رعایت الزامات حفاری ، کنترل نسبت روغن به آب مایع حفاری به حدود 3 به طور موثری باعث کاهش سایش پوشش فولادی Cr13 می شود.
واژه‌های کلیدی: روغن - سایش کیسینگ- Cr13 - سیال حفاری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
