دوره 1401، شماره 199 - ( 4-1401 )
جلد 1401 شماره 199 صفحات 28-17 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ولی نژاد نیما، رسایی محمدرضا. بهینهسازی چندهدفه‌ی برنامه‌ی تولید و تزریق مخازن نفتی ـ مطالعه‌ی موردی. ماهنامه علمی اکتشاف و تولید نفت و گاز. 1401; 1401 (199) :28-17
1- کارشناسی ارشد مهندسی مخازن هیدروکربوری دانشگاه تهران
2- دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده‌ی مهندسی شیمی دانشگاه تهران
2- دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده‌ی مهندسی شیمی دانشگاه تهران
چکیده: (469 مشاهده)
امروزه روشهای بسیار متنوعی برای افزایش تولید از مخازن نفتی مورد استفاده قرار میگیرد. از جمله روشهای معمول با درصد بازیافت مورد قبول، تزریق آب به مخازن نفتی است. یکی از چالشهای راهبری تزریق آب به مخزن، تنظیم دبی تولیدی و تزریقی برای بهینهسازی زمان رخنه‌ی آب به چاه تولیدی و همچنین جلوگیری از افت فشار یا افزایش بیش از حد فشار در مخزن است. عدم توجه به این پارامترهای تولیدی و تزریقی، ممکن است خسارات غیرقابل بازگشتی را به مخزن نفتی و همچنین بازدهی تولیدی وارد کند.
صنعت نفت و گاز پیوسته میکوشد با استفاده از اتوماسیون و روشهای بهینهسازی از پیچیدگیهای فنی و عملیاتی روشهای ازدیاد برداشت بکاهد. اتوماسیون به تنهایی میتواند موجب افزایش سرعت و دقت در عملیات تولید از مخزن شود، اما سیستم مدیریتی و تصمیمگیرنده برای بهرهگیری بهینه از این روش نیازمند شناخت پروسه‌ی تصمیمگیری است.
هدف ما در این پژوهش، ابتدا انتخاب روشی جامع و کاربردی برای بهینهسازی برنامه‌ی تولید و تزریق و سپس بررسی اثر هر یک از پارامترهای مخزنی بر این پروسه، در قالب الگوریتمهای یکهدفه و چندهدفه میباشد. با مطالعه‌ی چهار استراتژی: 1) اقتصادی، 2) فنی 3) اقتصادی و فنی و 4) پایدار حلقهبسته در برنامه‌ی تولید و تزریق، ضمن توضیح توابع هدف در هر یک و مقایسه‌ی نمودارهای عملکرد مخزن، به این نتیجه میرسیم که دید تکهدفه در فرآیند مدیریت و برنامهریزی مهندسی نفت، علاوه بر صرفه‌ی اقتصادی پایین، از نظر نگهداشت شرایط مخزن نیز کارآمد نیست. در نهایت، با معرفی مدل مدیریت پایدار حلقهبسته، با توجه همزمان به پارامترهای تاثیرگذار بر مخازن نفت، میبینیم که اثر آن در درازمدت هم از نظر اقتصادی و هم از نظر فنی بر روشهای دیگر برتری دارد.
صنعت نفت و گاز پیوسته میکوشد با استفاده از اتوماسیون و روشهای بهینهسازی از پیچیدگیهای فنی و عملیاتی روشهای ازدیاد برداشت بکاهد. اتوماسیون به تنهایی میتواند موجب افزایش سرعت و دقت در عملیات تولید از مخزن شود، اما سیستم مدیریتی و تصمیمگیرنده برای بهرهگیری بهینه از این روش نیازمند شناخت پروسه‌ی تصمیمگیری است.
هدف ما در این پژوهش، ابتدا انتخاب روشی جامع و کاربردی برای بهینهسازی برنامه‌ی تولید و تزریق و سپس بررسی اثر هر یک از پارامترهای مخزنی بر این پروسه، در قالب الگوریتمهای یکهدفه و چندهدفه میباشد. با مطالعه‌ی چهار استراتژی: 1) اقتصادی، 2) فنی 3) اقتصادی و فنی و 4) پایدار حلقهبسته در برنامه‌ی تولید و تزریق، ضمن توضیح توابع هدف در هر یک و مقایسه‌ی نمودارهای عملکرد مخزن، به این نتیجه میرسیم که دید تکهدفه در فرآیند مدیریت و برنامهریزی مهندسی نفت، علاوه بر صرفه‌ی اقتصادی پایین، از نظر نگهداشت شرایط مخزن نیز کارآمد نیست. در نهایت، با معرفی مدل مدیریت پایدار حلقهبسته، با توجه همزمان به پارامترهای تاثیرگذار بر مخازن نفت، میبینیم که اثر آن در درازمدت هم از نظر اقتصادی و هم از نظر فنی بر روشهای دیگر برتری دارد.
واژه‌های کلیدی: بهینهسازی چندهدفه، برنامه‌ی تولید و تزریق، الگوریتمهای بهینهسازی، استراتژی اقتصادی و فنی، مدیریت پایدار مخزن، مدیریت حلقهبسته
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهره برداری
دریافت: 1401/4/28 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10
دریافت: 1401/4/28 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
