دوره 1401، شماره 198 - ( 3-1401 )
جلد 1401 شماره 198 صفحات 11-4 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
رحیمی‌پور محمدجواد، ارسطو عادل، کلهر محمدی مجتبی، طهماسبی نوترکی کورش، زارعی احمد. مطالعه و بررسی اثر سیالات حفاری و تکمیلی جاری بر روی آسیب سازند و خوردگی تجهیزات درون‌چاهی در میدان پارس‌جنوبی. ماهنامه علمی اکتشاف و تولید نفت و گاز. 1401; 1401 (198) :11-4
1- شرکت سیالات حفاری پارس
2- شرکت نفت و گاز پارس
2- شرکت نفت و گاز پارس
چکیده: (41 مشاهده)
نرخ بهره‌دهی چاه‌های نفت و گاز به عوامل مختلف از جمله شرایط مخزن، نوع تکمیل چاه و سیالات حفاری و تکمیلی وابسته است. در این میان انتخاب و استفاده‌ی بهینه از سیالات حفاری و تکمیلی، آسیب مخزن را به حداقل می‌رساند و نرخ بهره‌دهی هیدروکربور را بهبود می‌دهد. لذا طراحی، بهینه‌سازی و ارزیابی آسیب ناشی از سیالات حفاری و تکمیلی و نحوه‌ی رفع آسیب ناشی از آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.[1]
در این پژوهش به بررسی دستاوردهای پروژه‌ی پژوهشی "مطالعه و بررسی اثر سیالات حفاری و تکمیلی جاری بر روی آسیب سازند و خوردگی تجهیزات درون‌چاهی در میدان پارس‌جنوبی" با ارزیابی آزمایشگاهی انواع سیال حفاری مورد استفاده در فازهای مختلف پارس‌جنوبی و مقایسه‌ی آن با خواص و کارآیی سیالات حفاری ویژه در سطح بین‌المللی پرداخته شد و با اندازه‌گیری خواص رئولوژیکی، صافآب و سیلاب‌زنی مغزه، راهکارهای بهینه جهت بهبود خواص سیال و تطابق آن با سنگ و سیال مخزنی بررسی شد.
نتایج این پژوهش نشان داد که سیالات حفاری متداول مورد استفاده، باعث کاهش تراوایی و ایجاد آسیب سازند بین70 تا 90درصد می‌شود که می‌بایست با در نظر گرفتن سیالات حفاری جایگزین یا طراحی بهینه‌ی سیالات حفاری متداول، نسبت به کاهش آسیب مخزنی اقدام شود. ارزیابی خوردگی و تشکیل رسوب سیالات تکمیلی متداول مورد استفاده نشان داد که استفاده از بازدارنده‌های مناسب با توجه به احتمال بالای حضور گازهای خورنده در چاه، کاملا ضروری است. همچنین با توجه به ضرورت تمیزسازی لوله‌ی جداری در زمان تکمیل، سیال تمیزکننده‌ی جداری مناسب با کارآیی 70درصد طراحی و ارزیابی شد و نمونه‌ای از آن در مقیاس پایلوت نیمه‌صنعتی در یکی از چاه‌های شرکت نفت و گاز پارس به منظور رهاسازی لوله‌ی جداری سایز 18 5/8” استفاده شد که منجر به رهاسازی و صرفه‌جویی در حدود 200 هزار دلار شد.
این مقاله در حوزه‌ی سیالات و عملیات حفاری به جهت توسعه‌ی فناوری‌های نوین نگارش شده است.
در این پژوهش به بررسی دستاوردهای پروژه‌ی پژوهشی "مطالعه و بررسی اثر سیالات حفاری و تکمیلی جاری بر روی آسیب سازند و خوردگی تجهیزات درون‌چاهی در میدان پارس‌جنوبی" با ارزیابی آزمایشگاهی انواع سیال حفاری مورد استفاده در فازهای مختلف پارس‌جنوبی و مقایسه‌ی آن با خواص و کارآیی سیالات حفاری ویژه در سطح بین‌المللی پرداخته شد و با اندازه‌گیری خواص رئولوژیکی، صافآب و سیلاب‌زنی مغزه، راهکارهای بهینه جهت بهبود خواص سیال و تطابق آن با سنگ و سیال مخزنی بررسی شد.
نتایج این پژوهش نشان داد که سیالات حفاری متداول مورد استفاده، باعث کاهش تراوایی و ایجاد آسیب سازند بین70 تا 90درصد می‌شود که می‌بایست با در نظر گرفتن سیالات حفاری جایگزین یا طراحی بهینه‌ی سیالات حفاری متداول، نسبت به کاهش آسیب مخزنی اقدام شود. ارزیابی خوردگی و تشکیل رسوب سیالات تکمیلی متداول مورد استفاده نشان داد که استفاده از بازدارنده‌های مناسب با توجه به احتمال بالای حضور گازهای خورنده در چاه، کاملا ضروری است. همچنین با توجه به ضرورت تمیزسازی لوله‌ی جداری در زمان تکمیل، سیال تمیزکننده‌ی جداری مناسب با کارآیی 70درصد طراحی و ارزیابی شد و نمونه‌ای از آن در مقیاس پایلوت نیمه‌صنعتی در یکی از چاه‌های شرکت نفت و گاز پارس به منظور رهاسازی لوله‌ی جداری سایز 18 5/8” استفاده شد که منجر به رهاسازی و صرفه‌جویی در حدود 200 هزار دلار شد.
این مقاله در حوزه‌ی سیالات و عملیات حفاری به جهت توسعه‌ی فناوری‌های نوین نگارش شده است.
واژه‌های کلیدی: کاهش آسیب سازند، خوردگی، سیال حفاری، سیال تکمیلی، مخزن، تراوایی، سیلاب‌زنی، سیال تمیزکننده.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
