BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
2- شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب
3- دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
به‌طور ایده‌آل اگر در عملیات فرازآوری با گاز محدودیتی در دسترسی به گاز نباشد، می‌توان گاز کافی به هر چاه تزریق کرد تا مقدار تولید از مخزن به بیشترین مقدار خود برسد. اما معمولاً مقدار گاز موجود و ظرفیت کمپرسورها محدود است و بنابراین باید مقدار بهینه‌ی گاز تزریقی تخصیصی برای هر چاه را مشخص کرد تا مقدار تولید در این شرایط حداکثر گردد. در این مقاله بهینه‌سازی مقدار گاز تزریقی تخصیصی برای چاه‌های یکی از میادین نفت سنگین غرب ایران در جهت افزایش تولید و بازده اقتصادی مطالعه شده است. مطالعات پیشین اغلب بر پایه‌ی کدنویسی، شبکه‌های عصبی و الگوریتم‌های مختلف و نیازمند وقت و هزینه‌ی زیاد جهت کدنویسی بوده است. در مقاله‌ی حاضر در ابتدا شبیه‌سازی چاه‌ها توسط نرم‌افزار پراسپر انجام شده و سپس منحنی‌های عملکرد فرازآوری با گاز (GLPC) هر سه چاه میدان ایجاد می‌شود. در ادامه انجام بهینه‌سازی نیازمند رابطه‌ای جهت محاسبه‌ی مقدار نفت تولیدی به‌ازای مقادیر مختلف گاز تزریقی است. بدین منظور توسط نرم‌افزار متلب منحنی‌های عملکرد با مدل‌های تجربی مختلف و یک مدل اصلاح شده توسط کاربر برازش شد و نتایج آنها با هم مقایسه گردید و در نهایت مطلوب‌ترین مدل جهت برازش انتخاب شد. نتایج نشان داد که مدل اصلاح شده توسط کاربر در مقایسه با سایر مدل‌ها بهترین نتیجه را دارد. این مدل مبنای محاسبات بهینه‌سازی قرار گرفت. در نهایت به‌کمک ابزار بهینه‌سازی سالور در نرم‌افزار اکسل و وارد کردن قیود مناسب در این ابزار، بهینه‌سازی تخصیص گاز به‌ازای مقادیر مختلف گاز در دسترس انجام گرفت. نتایج نشان داد که در صورت مدیریت و بهینه‌سازی با وجود کاهش قابل‌توجه گاز در دسترس مقدار تولید نفت اندکی کاهش می‌یابد.
دریافت: 1395/10/7 | پذیرش: 1395/10/7 | انتشار: 1395/10/7
