ماهنامه علمی- ترویجی اکتشاف و تولید نفت و گاز

آینده یک مخزن و سیاستی که باید مهندسان برای تولید از آن استفاده کنند، مهمترین مسئله‌ای است که باید به آن توجه کرد. در همین راستا، پیش‌بینی آینده تولید برای سناریوهای مختلف و پیدا کردن بهترین سناریوی ممکن از لحاظ عملیاتی و اقتصادی، یکی از مهم‌ترین زمینه‌ها در ازدیاد برداشت از مخازن است. بهینه‌سازی تزریق و پیش‌بینی تولید با استفاده از روش‌های ازدیاد برداشت موضوعی است که علاوه‌بر اهمیت فنی، جهت تولید صیانتی از مخازن نفتی کشور، در ارزیابی‌های اقتصادی نیز مورد توجه می‌باشد. با استفاده از روش سریع "ظرفیت-مقاومت¹" که بر اساس موازنه جرمی بین ورودی و خروجی یک حجم کنترلی مشخص عمل کرده و تأثیر تغییرات دبی در چاه‌های تزریقی بر روی یک یا چند چاه تولیدی را مورد بررسی قرار می‌دهد، می‌توان به اهداف شبیه‌سازی یک مخزن که همان تخمین عملکرد مخزن در روش‌های ازدیاد برداشت است، دست یافت. چون این روش فقط به داده‌های دبی تزریقی و تولیدی نیاز دارد، لذا نسبت به شبیه‌سازهای عددی مانند CMG و ECLIPSE سریع‌تر بوده و از کاربردهای میدانی فراوانی برخوردار است.در این پژوهش با بهره‌گیری از مدل‌های مخزنی همگن و ناهمگن، به بررسی نحوه تغییرات ثابت زمانی در مدل ظرفیت-مقاومت با تغییرات درجه ناهمسانگردی² مخزن، تغییر ضخامت لایه‌ها و در نهایت، ایجاد نوسان در داده‌‌های تولید با بستن چاه تولیدی در فواصل زمانی مختلف پرداخته شده است. بر طبق نتایج مدل ظرفیت-مقاومت و با تعریف یک پارامتر جدید، مناسب‌ترین شرایط تولید در مخزن ضخیم همگن با ناهمسانگردی 5/0به‌دست آمد. همچنین، با تحلیل ثوابت زمانی می‌توان به این نتیجه رسید که این پارامتر از قاعده خاصی پیروی نکرده و برای هر مخزن، مقدار ایده‌آل خود را داراست.