دوره 1392، شماره 101 - ( 3-1392 )
جلد 1392 شماره 101 صفحات 62-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
احمدی محمدعلی، شادی زاده سید رضا، سالاری ضرغام. بررسی اثر دما و نمک بر غلظت بحرانی مواد فعال سطحی با به کار گیری روش هدایت سنجی. ماهنامه علمی اکتشاف و تولید نفت و گاز. 1392; 1392 (101) :62-67
1- دانشگاه صنعت نفت
2- دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات تهران
2- دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات تهران
چکیده: (8423 مشاهده)
پس از اعمال روش های اولیه و ثانویه بازیافت نفت، بیش از 60 درصد نفت اولیه در مخزن باقی می ماند. مواد فعال کننده سطحی1 می توانند کشش سطحی بین دو فاز آب و نفت باقی مانده را کاهش دهند. دما و نمک دو عامل بسیار مؤثر در رفتار مواد فعال کننده سطحی در مخزن هستند. رفتار مواد فعال کننده سطحی در غلظت بحرانی مایسل (CMC)2 خلاصه می شود و با توجه به این مطلب هدف این تحقیق بررسی رفتار غلظت بحرانی دو ماده فعال کننده سطحی مورد استفاده یعنی سدیم دودسیل سولفات (SDS)3 به عنوان ماده فعال کننده سطحی آنیونی و ستیل تری متیل آمونیوم برمید (CTAB)4 به عنوان ماده فعال کننده سطحی کاتیونی در شرایط مختلف دما و غلظت نمک می باشد. برای دستیابی به این هدف، روش هدایت سنجی الکتریکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که با افزایش میزان نمک، غلظت بحرانی مواد فعال کننده سطحی کاهش می یابد. به علاوه تغییرات غلظت بحرانی مایسل در دماهای مختلف از 25 تا 65 درجه سانتی گراد با افزایش 5 درجه ای بررسی شد که نشان داد با افزایش درجه حرارت، غلظت بحرانی مایسل مواد فعال سطحی افزایش می یابد.
واژه‌های کلیدی: غلظت بحرانی مایسل، مواد فعال کننده سطحی، سدیم دودسیل سولفات (SDS)، ستیل تری متیل آمونیوم بروماید (CTAB)، دما، نمک
