دوره 1398، شماره 168 - ( 6-1398 )
جلد 1398 شماره 168 صفحات 22-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
دوازده امامی سینا، ولایت زاده محمد. اثربخشی گازهای بازدارنده بر توسعه ی حریق هیدروژن در خطوط لوله ی انشعاب دار. ماهنامه علمی- ترویجی اکتشاف و تولید نفت و گاز. 1398; 1398 (168) :22-30
1- مدیریت HSE شرکت ملی نفت ایران
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
چکیده: (138 مشاهده)
هیدروژن سوختی امیدوارکننده برای آینده است و در سال‌های اخیر به‌خوبی در صنایع پالایشگاه‌های صنعتی و پتروشیمی‌ها استفاده شده است. در مطالعات اثربخشی مهارکننده‌ها در رفتار انفجار هیدروژن در سیستم‌های مختلف بررسی شده، اما با این وجود، اطلاعات هنوز هم بسیار اندک است. بنابراین تحقیق حاضر به‌منظور بررسی اثرات آرگون، نیتروژن و دی‌اکسیدکربن بر انفجار هیدروژن-هوا در یک پیکربندی شاخه‌ای انجام شده است. در این مطالعه مخلوط سوخت-هوا در سه موقعیت مختلف احتراق A، B و D گذاشته شد. نتایج نشان داد ناحیه‌ای در اطراف تیتانکا، هنگامی که در دورترین فاصله‌ی موقعیت A قرار می‌گیرد تأثیر بحرانی‌ترین انفجار را نشان می‌دهد، اما در سایر موقعیت‌های مورد مطالعه، اشتعال مشاهده نشده است. علاوه بر این، مخلوط ترکیبات شامل 95 درصد هیدروژن، 5/2 درصد آرگون، 5/2 درصد نیتروژن-هوا، 95 درصد هیدروژن، 5 درصد نیتروژن-هوا، 95 درصد هیدروژن، 5 درصد آرگون-هوا با توجه به خصوصیاتشان به‌ترتیب خطرات بیشتری را نشان دادند. بنابراین با توجه به نتایج حاصل ترکیبات مخلوط با دی‌اکسیدکربن شدت انفجار کمتری نسبت به سایر ترکیبات دارد. زیرا میانگین حداکثر سرعت شعله ثبت شده برای این مخلوط خاص در تمام نقاط احتراق پایین‌تر است که نشان‌دهنده‌ی اینست که اثر مهارکننده‌ها باید به‌ترتیب دی‌اکسیدکربن<نیتروژن<آرگون باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
