BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
در مواقع بروز خطر جدی در دستگاه‌های حفاری دریایی، عملیات 1EER نقشی حیاتی در حفظ جان کارکنان ایفا می‌کند. با توسعه‌ی صنعت حفاری دریایی و تجربه‌ی حوادث مختلف، سکوهای حفاری دریایی ملزم به رعایت مقررات سازمان 2IMO شدند که بر اساس این قوانین دستگاه‌های حفاری دریایی جهت آمادگی در شرایط اضطراری به تجهیزات ویژه‌ای مجهز گردیدند. با وجود این تجهیزات و رعایت قوانین MODU CODE 3 که در سازمان IMO و مخصوص سازه‌های حفاری متحرک دریایی تدوین شده، روند بروز حوادث در طول عملیات تخلیه، فرار و نجات در دریا کاهش نیافته و حتی در مواقعی افزایش هم داشته است. تصویب برخی قوانین در زمینه‌ی تجهیزات EER پس از حوادث، خود سبب بروز حوادث دیگری در حین برگزاری مانورها، تمرین‌ها و تعمیرات این تجهیزات شده است. بررسی این سیر تاریخی منجر به تشخیص نیاز صنعت حفاری دریایی به مطالعه‌ای جامع در زمینه‌ی شرایط اضطراری و روش‌های مدیریت این شرایط می‌شود. در این مقاله با توجه به عدم امکان آزمایش این تجهیزات در شرایط اضطراری، سعی شده توانایی و محدودیت قایق‌های نجات (به این دلیل که قابل‌اعتمادترین و در دسترس‌ترین تجهیز از بین تمامی تجهیزات در شرایط اضطراری هستند) بررسی شود. این بررسی با استفاده از ابزار ETA 4 و سایر ابزارهای مکمل نظیر 5FTA و 6RBD انجام شده و قابلیت اطمینان این تجهیزات در شرایط اضطراری اندازه‌گیری می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که شرایط آب و هوایی مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در عملکرد این تجهیز است و سایر عوامل از جمله نقص در نگهداری و تعمیرات و آموزش در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در پایان نیز راه‌کارهایی جهت افزایش قابلیت اطمینان این تجهیز در شرایط اضطراری پیشنهاد شده است.
دریافت: ۱۳۹۴/۱۰/۶ | پذیرش: ۱۳۹۴/۱۰/۶ | انتشار: ۱۳۹۴/۱۰/۶
